Hechting wil zeggen dat je als ouder een liefdevolle, emotionele en duurzame band met je kind opbouwt. Dit betekent dat je er bent voor je kind en dat het altijd op je kan terugvallen. Dat begint al tijdens de zwangerschap, maar ook na de geboorte en de daaropvolgende jaren. Je geeft je kind wat het nodig heeft. Van eten, drinken, zorg en aandacht tot warmte, liefde, veiligheid en stimulans. Kortom, je kind voelt dat er onvoorwaardelijke aandacht is. Het voelt zich gesteund, beschermd en geliefd. Je bent als ouder de veilige thuishaven waar het altijd terecht kan!
Een goede hechting heeft een positieve invloed op de ontwikkeling van je kind. Dat geldt zowel op fysiek, mentaal, emotioneel als sociaal vlak. Zo ontwikkelt een veilig gehecht kind onder meer vertrouwen in zichtzelf en anderen. Daarnaast beschikt het ook over veerkracht waardoor het beter kan omgaan met spanningen, moeilijke situaties en emoties. Ook blijkt een goede hechting de nieuwsgierigheid en leergierigheid van je kind te bevorderen.
Soms verloopt een hechting om verschillende redenen niet goed. Bijvoorbeeld als je als ouder(s) moeite hebt met positief reageren, afwezig bent op cruciale momenten of zelf onveilig gehecht bent. Andere factoren zijn: een moeilijke start (couveuse), een aangeboren afwijking of thuis veel armoede. Is een hechting onveilig? Dan kan je kind op latere leeftijd daar problemen van ondervinden. Om aan te geven hoe je kind gehecht is, onderscheiden wetenschappers vier verschillende hechtingsstijlen.
Hieronder een overzicht met de verschillende hechtingstijlen:
Is een kind veilig gehecht? Dan vertrouwt het de ouders volledig. Het zoekt hulp, steun, troost en dergelijke bij zowel leuke als mindere leuke gebeurtenissen. Daarbij is het positief, heeft zelfvertrouwen en maakt makkelijk contact met anderen. Ook als het kind volwassen is kan het zich binden en positieve relaties aangaan met anderen.
Bij deze onveilige hechtingstijl is er weinig contact tussen ouders en kind. Het kind is wantrouwend, afstandelijk en doet dingen graag alleen. Mogelijke redenen? Het kind is gewend dat ouders niet of negatief reageren, niet sensitief zijn en soms is er zelfs sprake van verwaarlozing. Als deze kinderen groter worden, vinden ze het moeilijk contact te maken met anderen uit angst voor afwijzing.
Dit is een vorm van onveilige hechting waarbij er wel contact tussen ouders en kind is. Alleen is het kind op z’n hoede voor de reacties van de ouders. Want, ze zijn onvoorspelbaar, inconsequent en/of overbezorgd in hun handelen. Zo kan bijvoorbeeld een harmonieuze sfeer plots omslaan. Het kind kan daardoor onzeker zijn en last hebben van stemmingswisselingen. Ook als volwassene kan het zich onder andere zorgen maken of iemand wel van hem of haar houdt of erg jaloers zijn.
Ook dit is een zogenaamde onveilige hechtingsstijl. Alleen komt deze vorm met name voor bij verwaarloosde of misbruikte kinderen. Dat heeft een enorme impact, want het kind heeft noch vertrouwen in zichzelf noch in anderen. Van hechting is dan eigenlijk ook geen sprake. Als volwassene hebben ze moeite met het aangaan van relaties. Enerzijds zoeken ze toenadering en anderzijds gaan ze intieme relaties ook uit de weg.
Wil je meer leren over o.a. ontwikkelingsvraagstukken bij kinderen? Bekijk dan de opleiding Kindercoach of de Kindercoach HSP.
Volgens onderzoeken zijn de meeste kinderen in Nederland veilig gehecht. Zij voelen zich geliefd en vertrouwen erop dat hun ouders hun veilige haven zijn. Voor sommige kinderen geldt dat niet. Zij zijn onveilig gehecht. Onderzoekers onderscheiden vier soorten hechting: een veilige en drie onveilige. In dit artikel meer over wat hechting is en de vier hechtingsstijlen.
Leer kinderen begeleiden in hun ontdekkingstocht naar het vinden van balans tussen de kwaliteiten én valkuilen van hooggevoeligheid.
Leer hoe je als coach kinderen en ouders/opvoeders kunt begeleiden in de opvoeding en bij ontwikkelingsvraagstukken.